Małe dzieci, które oglądają za dużo telewizji, są bardziej narażone na upośledzenie pewnych funkcji społecznych, a także częściej wykazują zachowania agresywne i antyspołeczne w wieku lat 13 - wynika z badania przeprowadzonego na Uniwersytecie Montrealskim w Kanadzie. Jego wyniki opublikowano w czasopiśmie "Psychological Medicine".
Fot. Pixabay.com
"Nie wiemy jeszcze do końca, jak duży może być wpływ telewizji na interakcje społeczne u dzieci. Wiadomo jednak, że szczególnie niekorzystny jest on we wczesnym dzieciństwie, które jest momentem krytycznym w procesie rozwoju obszarów mózgu zaangażowanych w samoregulację, tzw. inteligencji emocjonalnej” - mówi główna autorka omawianego badania, prof. Linda Pagani z Wydziału Psychoedukacji.
"Wykrycie wczesnych czynników, które są w stanie wpływać na całe późniejsze życie człowieka, to ważny cel badań psychologów z całego świata. Wiemy już, że nawiązanie silnych relacji z rówieśnikami, umiejętność wchodzenia w relacji z innymi ludźmi i budowanie własnej tożsamości społecznej w grupie to kluczowe elementy skutecznego przejścia z dzieciństwa w dorosłość. Dlatego postanowiliśmy zbadać, czy nadmierne oglądanie telewizji przez dzieci w przedziale wiekowym 1-3 może zaburzać te zdolności, poprzez upośledzanie któregokolwiek z 4 kluczowych wskaźników funkcjonowania społecznego" - tłumaczy badaczka.
W tym celu zespół prof. Pagani obserwował i przeprowadzał wywiady z 2 tysiącami 13-latków (po równo chłopców oraz dziewcząt). Naukowców interesowały różne aspekty funkcjonowania w grupie rówieśniczej. Jednocześnie rodziców badanych dzieci spytano o to, jak często, jak długo i w jakich okolicznościach ich pociechy oglądały telewizję w wieku 2 lat.
"Okazało się, że dzieci, które jako maluchy oglądały dużo telewizji, w czasie dorastania (jako 13-latki) częściej preferują samotność. Częściej też stają się ofiarami przemocy ze strony rówieśników, ale i same częściej przyjmują postawy agresywne i antyspołeczne wobec kolegów" - opowiada Pagani.
"Trzeba zaznaczyć, że podane tu wyniki uwzględniają inne czynniki, które mogły potencjalnie wpłynąć na funkcjonowanie społeczne dzieci" - dodaje badaczka.
Autorka pracy podkreśla, że obecnie oglądanie telewizji nawet przez bardzo małe dzieci jest zjawiskiem powszechnym. "Wiele maluchów z naszego badania spędzało przed ekranem telewizora dużo więcej czasu, niż mówią zalecenia. Tymczasem upośledzenie zdolności społecznych u dzieci jest coraz większym problemem" - mówi autorka pracy.
Jej zdaniem, umiejętności społeczne, takie jak dzielenie się, obdarzanie szacunkiem czy zdobywanie uznania i szacunku innych, są zakorzenione we wczesnym dzieciństwie.
"W tym okresie dzieci jeszcze dużo śpią, więc na aktywność pozostaje im mniej czasu niż dorosłym. Dodatkowo godziny spędzane przed telewizorem zabierają im czas, który powinny poświęcić na zabawę, zajęcia interaktywne i inne podstawowe rodzaje aktywności służące zdobywaniu doświadczeń społecznych - uważa prof. Pagani. - Prowadzenie aktywnego codziennego życia w wieku przedszkolnym może pomóc w rozwoju kluczowych umiejętności społecznych, które będą dziecku przydatne później i ostatecznie zadecydują o jego sukcesie osobistym i ekonomicznym w dorosłości".
