Pieluszki

Prof. dr hab. med. Jacek Grygalewicz
Klinika Pediatrii, Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Warszawa

Wymiana pieluszek u niemowlęcia jest istotnym elementem postępowania pielęgnacyjnego.

Fot. pixabay.com

Pieluchy jednorazowe zapinane na rzepy z wkładem pochłaniającym wilgoć (tzw. pieluchomajtki) w znacznym stopniu (choć nie całkowicie) wyparły z praktyki pieluszki wielokrotnego użycia z tetry, ułatwiając rodzicom pielęgnację dziecka zarówno w domu, jak i przede wszystkim poza nim. Prawidłowo używane są bezpieczne i można je stosować już od pierwszych dni życia dziecka.

Pieluchy, także jednorazowe (pieluchomajtki), bezwzględnie wymagają regularnej wymiany (połączonej ze starannym umyciem dziecka) nie później niż 3—4 godziny po założeniu (również w nocy). Przestrzeganie tej zasady jest szczególnie ważne u najmłodszych niemowląt. Jest to i tak wygodniejsze niż stosowanie tradycyjnych pieluch tetrowych, które należy wymieniać po każdym ich zmoczeniu, a następnie dokładnie wyprać i wysuszyć.

Zbyt długie przetrzymywanie niemowlęcia w pieluszce napęczniałej od moczu może spowodować podrażnienie i zapalenie skóry krocza oraz pośladków, a także zakażenie. Stolec zawiera soki trawienne i ma kwaśny odczyn, dlatego szybko doprowadza do uszkodzenia delikatnej skóry niemowlęcia i wywołuje jej zapalenie („odparzenie”).

Ważne

Często sprawdzaj i wymieniaj pieluszki swojemu maluchowi, nawet jeśli stosujesz jednorazowe pieluchomajtki z wkładem pochłaniającym wilgoć.

Pieluchomajtki produkuje kilka firm, jednak najważniejsza jest ich jakość, a nie nazwa. Przed zakupem poradź się innych rodziców. Może się zdarzyć, że pieluchy jednego producenta będą podrażniać skórę Twojej pociechy. Nie oznacza to od razu, że nie możesz stosować pieluchomajtek. Po prostu wypróbuj inny rodzaj.

Wykazano, że ryzyko zakażenia dróg moczowych nie zależy od rodzaju stosowanych pieluch.

Pieluszki w pytaniach i odpowiedziach

Synechia - jak jej zapobiegać? »
Zmiany skórne w okolicy pieluszkowej »
Trening czystości u dziecka »
Zaczerwienienie skóry pośladków u niemowląt »
Częstotliwość oddawania stolca u niemowląt »
Problemy z wypróżnieniem u 3-miesięcznego dziecka »
Luźne i pieniste stolce - czy mają związek ze zbyt częstym karmieniem? »
Czy niteczki w kupkach 4-miesięcznego dziecka to coś poważnego? »
Półpłynne, pieniste stolce u niemowlęcia »

Artykuł pochodzi z przewodnika dla rodziców Pierwsze 2 lata życia dziecka wydanego przez Medycynę Praktyczną, Kraków 2012

03.10.2012

Zobacz także

Moczenie u dzieci Moczenie nocne jest problemem, z którym boryka się znaczna liczba dzieci w wieku rozwojowym. Podanie dokładnej liczby nie jest możliwe z uwagi na częste zatajanie problemu, traktowanie go jako dolegliwości wstydliwej, z której się „wyrasta”.
Kiedy i jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika Obecnie uważa się, że większość dzieci jest gotowa do korzystania z nocnika około 18.—24. miesiąca życia. U niektórych naukę tej umiejętności można odłożyć na później.
W jaki sposób należy pielęgnować skórę okolicy pieluszkowej Skóra znajdująca się pod pieluszką narażona jest na stały kontakt z moczem i kałem, które działają drażniąco („odparzenie”). Zatem podstawowym elementem właściwej pielęgnacji niemowlęcia jest częsta zmiana pieluszek oraz dokładne umycie skóry z resztek kału i moczu.

Wybrane treści dla Ciebie

Schizofrenia u dzieci i młodzieży Najpoważniejszym zaburzeniem psychotycznym (czyli przebiegającym z objawami psychozy) jest schizofrenia – przewlekła choroba o bardzo „bogatym” i zróżnicowanym obrazie, która dotyka głównie młodych dorosłych. Jednak schizofrenia może rozpoczynać się również w okresie dojrzewania, a nawet u dzieci.
Badanie ostrości wzroku u dzieci Testy uprzywilejowanego spojrzenia wykorzystują naturalny odruch: kiedy w polu widzenia pojawi się jakikolwiek bodziec wzrokowy, bezwiednie kierujemy na niego nasz wzrok. Testy składają się z serii prostokątnych tablic, na których widnieją czarno-białe paski na szarym tle.
Krztusiec (koklusz) u dziecka Krztusiec jest ostrą chorobą zakaźną układu oddechowego wywołaną przez bakterie. Głównym objawem klinicznym są nawracające napady kaszlu, które prowadzą do utrudnienia oddychania.
Cukrzyca u dzieci Cukrzyca (diabetes mellitus) jest chorobą ogólnoustrojową, charakteryzującą się zaburzeniami metabolizmu węglowodanów oraz tłuszczów i białek. Cechuje ją występowanie hiperglikemii (zwiększonego stężenia glukozy we krwi), hiperlipidemii (zwiększonego stężenia różnych rodzajów tłuszczów we krwi) i hiperaminoacydemii (zwiększonego stężenia różnych aminokwasów we krwi).
Celiakia u dzieci Celiakia to choroba o podłożu immunologicznym, spowodowana glutenem, występująca u osób z predyspozycją genetyczną, charakteryzująca się obecnością zależnych od glutenu objawów klinicznych, przeciwciał swoistych dla celiakii, antygenów zgodności tkankowej HLA-DQ2 lub DQ8 oraz zanikiem kosmków błony śluzowej jelita cienkiego.
Cytomegalia u dzieci Zakażenie jest wywołane przez wirusa swoistego tylko dla człowieka, co oznacza, że zakazić się można tylko od człowieka przez kontakt z niemal wszystkimi płynami ustrojowymi, z którymi wirus jest wydalany przez długi czas po przebyciu zakażenia.
Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci Wiodącym objawem zapalnia wyrostka jest ból brzucha. Typowo jest to ból tępy, ciągły, zaczynający się w okolicy pępka, który stopniowo przenosi się nad prawy talerz biodrowy. Tam też ból nabiera ostrego, zlokalizowanego charakteru.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry u dziecka lub niemowlęcia jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, często wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka.
Zakażenia grzybicze u dzieci Zakażenia grzybicze należą do częstych infekcyjnych chorób skóry spotykanych u dzieci. Najczęściej występują grzybice owłosionej skóry głowy, które należą do chorób wysoce zakaźnych.
Nadczynność tarczycy u dzieci Nadczynność tarczycy to zespół objawów klinicznych, zależnych od działania na receptory tkanek docelowych nadmiaru hormonów tarczycowych.