Pytanie nadesłane do redakcji
Moje dziecko (chłopiec) urodziło się z masą ciała 4600 g, 60 cm długości Obecnie ma 4 miesiące i 1 tydz. i waży 10 kg i ma 72 cm długości. Badania morfologii krwi są w normie, TSH w normie, glukoza również w normie. Ja mam 169 cm wzrostu, 70 kg, tata 188 cm, 110 kg, dziadkowie do 175 cm wzrostu. Czy wymiary mojego dziecka są niepokojące, czy powinnam coś sprawdzić?
Odpowiedziała
lek. med. Katarzyna Jamruszkiewicz
specjalista medycyny rodzinnej
Praktyka Grupowa Lekarzy Rodzinnych
Pani synek znajduje się na siatkach centylowych ponad 97 centylem zarówno jeśli chodzi o masę ciała, jak i o wzrost, odniesione do jego wieku i płci. Oznacza to, że jest większy niż jego rówieśnicy, ale startował też z wysokiego pułapu, gdyż sama masa ciała i długość przy urodzeniu były ponadprzeciętne. Również Państwo jako rodzice, nie należą do osób niskich.
Niemowlę w pierwszych kilku miesiącach rośnie bardzo szybko, jest to okres najintensywniejszego wzrostu w ciągu całego życia. W pierwszym półroczu dziecko przybiera na wadze średnio 700 g miesięcznie, zwykle podwajając swoją masę urodzeniową w 5. miesiącu życia i rośnie nawet 3 cm na miesiąc. Chłopiec może być po prostu dużym dzieckiem. Jeśli lekarz prowadzący nie widzi powodu do niepokoju, zapewne tak jest.
Ważna jest historia chorobowa i wywiad rodzinny, jak rośli Państwo (rodzice) w jego wieku, czy nie było jakiś chorób w rodzinie? W pierwszej kolejności należy ocenić dietę synka. Jeśli jest karmiony piersią, co ile godzin i jak długo ssie pierś? Czy jest karmiony również w nocy (mleko mamy w nocy jest najbardziej kaloryczne)? Jeśli jest karmiony w sposób sztuczny, ile mleka modyfikowanego wypija? Czy dziecko nie jest karmione, jak tylko zapłacze czy marudzi?
Nie należy odmawiać posiłku naprawdę głodnemu dziecku, ale może warto przyjrzeć się czy synek rzeczywiście jest głodny, może jest mu za gorąco lub za zimno, niewygodnie albo potrzebuje bliskości i wystarczy go ponosić, poprzytulać, niekoniecznie karmić. W przypadku ciągle "głodnych" dzieci, z mocnym odruchem ssania można "oszukać" dziecko smoczkiem.
Za nadmierny wzrost niemowlęcia może odpowiadać również szereg chorób: choroby endokrynologiczne, metaboliczne (które początkowo mogą nie dawać widocznych objawów) czy genetyczne np. zespół Sotosa, zespół Marfana, zespół Beckwitha Wiedemanna, czy zespół Klinefeltera (zwykle dające również inne objawy).
Warto porozmawiać z lekarzem dziecka, który może skierować dziecko na konsultacje specjalistyczne, w pierwszej kolejności endokrynologiczną. Pani natomiast, jako mama, która urodziła duże dziecko powinna wykonać u siebie test obciążenia glukozą w celu wykluczenia zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Skierowanie na to badanie może wydać lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
