Pytanie nadesłane do redakcji
Jeżeli mój syn był szczepiony na BGC po urodzeniu i miał powiększone węzły chłonne z odczynem zapalnym, 105 OB, później wstrząs septyczny, czy musi być poddany następnemu szczepieniu? Będzie miał w lipcu 12 lat, co mam robić? Bo boję się go poddać ponownemu szczepieniu.
Odpowiedziała
dr n. med. Ewa Talarek
specjalista pediatra
Klinika Chorób Zakaźnych Wieku Dziecięcego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie
Zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych syn Pani nie będzie już szczepiony przeciwko gruźlicy.
Od 2006 roku szczepienie przeciwko gruźlicy składa się z jednej dawki, nie stosuje się rewakcynacji (kolejnych dawek). Szczepienie powinno być wykonane na oddziale noworodkowym (zwykle w pierwszej dobie życia.) Niestety jedyna dostępna obecnie szczepionka nie zapobiega zakażeniu prątkiem gruźlicy, zmniejsza jednak ryzyko zachorowania i chroni dziecko przed najgroźniejszymi postaciami gruźlicy: prosówką i gruźliczym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych.
Przeciwwskazaniem do wykonania szczepienia u noworodka jest masa ciała poniżej 2000 g, choroba (np. zakażenie wewnątrzmaciczne), zakażenie HIV u matki. U tych dzieci szczepienie jest odraczane, należy je uzupełnić, kiedy przestaną istnieć przeciwwskazania – np. po osiągnięciu przez wcześniaka masy ciała powyżej 2000 g lub po wykluczeniu zakażenia HIV u dziecka, urodzonego przez HIV-dodatnią matkę.
Nie ocenia się, jak było do 2006 roku, wielkości blizny poszczepiennej u dzieci w 1. roku życia. Lekarz, który sprawuje nad dzieckiem opiekę (lekarz rodzinny lub pediatra), powinien natomiast sprawdzić dokumentację dotyczącą szczepienia BCG, czyli wpis w książeczce zdrowia dziecka lub karcie szczepień. Jeśli takiego wpisu nie ma, należy wyjaśnić na oddziale noworodkowym, czy dziecko było szczepione. Jeśli nie – należy wykonać szczepienie. Szczepienie uzupełniające u osób niezaszczepionych przy urodzeniu należy wykonać w możliwie najwcześniejszym terminie, nie później niż do ukończenia 15. roku życia. Dotyczy to np. dzieci urodzonych poza Polską, które przyjechały do kraju (szczepienie przeciwko gruźlicy nie jest obowiązkowe w wielu krajach europejskich).
Przeciwwskazaniem do szczepienia jest niedobór odporności, a także przebycie gruźlicy.
